Niektóre prace zostały umieszczone w nietypowych miejscach, zaskakując widza i zmuszając do zmiany perspektywy, co dodatkowo podkreśla ideę „zwodniczości” oka i subiektywności percepcji. Tego typu rozwiązania ekspozycyjne nie tylko wzbogacają wizualne doświadczenie, ale także pogłębiają interpretację samych prac, nadając im dodatkowe znaczenia i konteksty.

 

Kolejnym elementem wystawy jest zaaranżowanie specjalnej przestrzeni w formie chill-out’u, dedykowanej książkom fotograficznym. Ten nietypowy zabieg kuratorski podkreśla znaczenie publikacji fotograficznych jako integralnej części współczesnej kultury wizualnej. Ta strefa staje się miejscem relaksu i refleksji, zachęcając do dialogu z medium fotografii poza tradycyjną formą wystawienniczą.

 

Scenografia wystawy „Oczy moje zwodzą pszczoły” w Zamku Ujazdowskim wprowadza w atmosferę niejednoznaczności i metafory, sugerując, że prezentowane obrazy fotograficzne wykraczają poza czysto dokumentalną rejestrację rzeczywistości. Koncepcja opiera się na wielowątkowej narracji, w której centrum znajduje się człowiek – jego emocje, relacje i uniwersalne ludzkie doświadczenia. Wystawa ukazuje ścieżki, jakimi podąża dziś polska fotografia w sztuce,  przedstawiając prace 46 artystek i artystów reprezentujących różne pokolenia i estetyki.

 

Jednym z fascynujących aspektów projektu  wystawy jest sposób, w jaki fotografie wchodzą w interakcję z przestrzenią Zamku Ujazdowskiego. Historyczna architektura, z jej monumentalnymi salami, korytarzami i detalami, staje się nie tylko tłem, ale aktywnym uczestnikiem ekspozycji.